“နတၳိက ကဗ်ာ”

မ်ဳိးေဇယ်

တနလၤာေန႔၊ စက္တင္ဘာလ 01 2008 16:28 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

၁။ လြတ္တဲ့ငါးႀကီးတတ္တဲ့သဘာ၀က ငါ့ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ထုေထာင္း “ဇာတ္ေတာ္ကို ေပါင္းလတ္ေသာ္”… ဆိုတာမ်ိဳး အက်ိဳးလိုလို႔ ေညာင္ေရေလာင္းၾကရင္း…။ ျမစ္တစင္း ေကာ ေတာတေတာ ျပဳန္း ေတာင္တေတာင္ ျပိဳ သည္လိုပံုနဲ႔ မိုးႀကီးခ်ဳပ္ရင္….။ ေလွတစင္းနဲ႔ သီခ်င္းသည္ေရ….. ေနညိဳေပမယ့္ အိမ္ျပန္ခြင့္မရႀက (တခ်ိဳ႕က) ပြေရာင္းေရာင္း ေလထု၀န္းက်င္မွာသာ အၾကည့္တန္စြာ အသိုက္ေဆာက္ေနႀက။ ၂။ ေလးကိုင္းရဲ႕ ညႊတ္ေေပ်ာင္္းမႈအင္အား ဟာ ပစ္မွတ္ကို အလ်ွင္အျမန္ အျပင္းထန္ဆံုး ထိမွန္ဖို႔သာ…။ ဘာသာေဗဒ သုည မ်ားက ေကာင္းကင္ကို လင္းပြင့္ေစႀကမတဲ့… အဲဒီ စာမ်က္ႏွာကိုဆုတ္ျဖဲ ငရဲမီးမွာ ေလာင္ျမိဳက္ေစ။ ေႂကႊလြင့္ ႀကယ္စင္ေတြကပဲ ရဲျမ ၀ိညဥ္ စိုက္ပ်ိဳး အေမွာင္ထုကို ထိုးခြဲပစ္ခဲ့ၾက အေမႊးလြဆံုး ပန္းသစ္တုိ႔ပြင့္ေ၀ ေနပူျပင္းျပင္းထဲမွာ။ ၃။ ေျမသားကို မေမ့တတ္ႀကဖို႕ပါပဲ “သမုဒၵရာ ေရမ်က္ႏွာထက္ ခဏတက္သည့္ …..” ပညာရွိသူရဲ႕ အႏုပညာ ဓမၼ သိမွတ္နာယူ အသံုးခ် အေကာင္းဆံုး ရွင္သန္ၾကဖို႔ပဲ ျဖစ္တယ္။ ။