နားေထာင္ … ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းပဲ နွစ္ဆယ့္တစ္ရာစု နာဗ့္ေၾကာသစ္က ဒႆနေတြကို ေခြပစ္ဖို႔ ျမိဳ႕ေတာ္ေတြရဲ႕ တံခါးကိုေခါက္ (ေပ်ာက္ဖဲတခ်ပ္ကို စမ္းရင္း) ႀကိဳးတန္းေလွ်ာက္ျပၾကေတာ့မယ္။
မီးေတာင္တေတာင္လိုေပါက္ကြဲ ဓာတ္ခြဲစမ္းသပ္မႈရလဒ္က (အႏွစ္ခုနစ္ဆယ္ေက်ာ္ၾကာမွ) တံလွ်ပ္သက္သက္အျဖစ္ေႂကြက် လြမ္းခန္းမ်ားတဲ့ ျပဇာတ္တပုဒ္မွာ နာတာရွည္ လူမမာတေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ရ။
ရာသီဥတုကေတာ့ ေဆာ့ကုလားထိုင္တလံုးလိုလႈပ္ရွား ေစ်းကစားခ်င္ေနပံုပါပဲ။
တြင္းနက္က်ဥ္းက်ဥ္းထဲက မ်ိဳးရိုးဗီဇဆဲလ္ပြားမႈအဟုန္မွာ သာလိကာေကာင္လို ႏႈတ္တိုက္ရြတ္ဆို မုန္ယိုအတၱမာန္ခက္ရွ လွပစြာ အဆိပ္သင့္ေနၾကရဲ႕။
ႏွင္းဆီတပြင့္ေအာက္မွာသာ ဒဏ္ရာအထပ္ထပ္နဲ႔ ျမင့္ျမတ္ရင္ခုန္သံေတြရိွမယ္ လည္ပတ္ေနတဲ့ ကမၻာႀကီးကို ၾကည့္လို႔။
သည္လိုနဲ႔ပဲ အမည္းေမွာင္ဆံုးတိမ္လိပ္မ်ားရဲ႕ ပါးလ်ွလ်ွေငြနားအကြပ္ကိုေမွ်ာ္တ ညက တစစေလးပိလာ… အနာဂါတ္တစျပင္ဆိုတာကလည္း မည္းနက္နက္မ်က္လွည့္ပံုးတခုလို။ ။
|
0 comments:
Post a Comment