 |  |
| ကဗ်ာ |
| စိုးေနလင္း |
| ဗုဒၶဟူးေန႔၊ စက္တင္ဘာလ 10 2008 13:59 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ |
 မနက္ခင္း ဆိုတာေတြရဲ့ ေအာက္မွာေႀကာင္ေတာင္ ေဟာက္ပက္ သည္းေျခပ်က္ မ်က္လံုးမ်ားရွိတယ္။ ေပါင္းဆံုျခင္း သီအိုရီကို ဘယ္သူတီထြင္ေတြးဆခဲ့ပါသလဲ ပံုေဆာင္ခဲျဖစ္ခြင့္မရခဲ့တဲ့ ေလးတြဲ႔သက္ျပင္းမ်ားရဲ႕ျဖစ္စဥ္မွာ အနာဂတ္ဆိုတာ ဖ်ာတခ်ပ္ေလာက္မွ က်ယ္ျပန္႔ပါ့မလား တအားေအာ္ဟစ္ေပါက္ကြဲပစ္လိုက္ရင္း အျပင္းစား ေရာ့ခ္သီခ်င္းတပုဒ္ျဖစ္သြားရွာတယ္။ ကုန္သြယ္စီးပြားကိစၥမ်ားနဲ႕ ျမိဳ႕ျပရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ဆည္မတဲ့။ အဲဒီအထဲမွာ ဥေႏွာက္တခုလပ္ေတြကိုပဲ ေရႊေရာင္နဖူးစီးဖိတ္ဖိတ္တပ္ ဇာတ္ကိုဦးစီးသရုပ္ေဆာင္ေစလို႔ ခ်စ္ဖို႔သက္သက္ႏွလံုးသားအတုမ်ားသာ ကြန္ျပဴတာအစီအစဥ္ေရးဆြဲ ေလလံပြဲမ်ား က်င္းပေနႀက။ "ဟင့္အင္း" လို႕ ဘယ္သူျငင္းဖ်က္ေခါင္းခါမလဲ။ ဒါနဲ႔ေတာင္မွ အားမရ ႀကက္ဥေရာင္ေက်ာက္ခဲတခ်ိဳ႕က မ်ိဳးရိုးဗီဇနဲ႔ေဒသကို ဗဟိုျပဳ ကုထံုးတခုအျဖစ္ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ေနပူရွိန္နဲ႔ျပ ကႀကိဳးတခုကိုဖြထုတ္ပစ္္လိုက္ပါေလေရာ။ ေဟာ… ေလွ်ာကနဲ တိုးထြက္လာတဲ့ ေျမႊဆိုးတေကာင္က အာရွ တန္ဖိုးဆိုတာကိုျမိဳခ် ျပံဳးမ်ားေတာင္ျပံဳးျပလို႔။ ။ |
0 comments:
Post a Comment