စိုးေနလင္း |
အဂၤါေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 11 2008 17:16 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ |
စူးေနတဲ့ဆူးကို ထြင္ပစ္ဖို႔ ျမစ္ကို သြက္သြက္စီးဆင္းေစခ်င္ရဲ႕ ေကာင္းကင္မဲ့ေသာ လင္းယုန္ ေလေျပမဲ့ေသာ သစ္ပင္ ရွင္သန္ျခင္းအဓိပၸာယ္ ကြယ္ေပ်ာက္ ေရေသာက္ျမစ္တို႔ ေသြ႔ေျခာက္လာခဲ့ျပီ။ တိုင္ခ်ည္ ေဖာက္ခ်ည္မ်ား စီစဥ္မက် အဆင္မလွ အသားမညီ ႀကံဳလွီေသးသိမ္လာေသာ ႏွလံုးသားမ်ား မိုးခါးေရထဲ ေနသားတက် ပင္လယ္ျပင္ကို စြန္႔ပစ္ခဲ့ႀက။ အိပ္မက္ဆိုးထဲက လြင့္စင္ ေကာင္းကင္ခ်စ္သူ ငွက္မ်ားက ရြက္က်ပင္ေပါက္ျဖစ္ (တခ်ဳိ႕က) ေတးခ်င္းသစ္ကို ဟစ္ေၾကြးခဲ့ၾကၿပီ လင္းေရာင္ျခည္ကား မလာေသး။ အေႏွးရိုက္ခ်က္မ်ားသာ အထပ္ထပ္ တံလ်ပ္တို႔ လက္လက္ထစဲကာလ အဲဒီ အရွည္ေမ်ာဆံုး ညတာမွာ ဗလာအစုမ်ားသာ ျပန္႔က်ဲ ေရ၀ဲကေတာ့ တခုထဲ နစ္ျမဳပ္မသြားၾကဖို႔ပဲ ျဖစ္တယ္။ ။ စိုးေနလင္း |
Sunday, November 30, 2008
ေဖာက္ခ်ည္မ်ားတဲ့ ေတာအုပ္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment