၈ လပိုင္းမွာ

သူ႔တေယာက္ထဲကိုပဲ ေမြးထားတဲ့ မိဘေတြအတြက္
သတင္းစာထဲမွာ မိသားစု တရားေဟာလို႔
ဒီလမ္း ဒီေျမ ဒီေရေပၚမွာ...
အနီေရာင္ မျပယ္ေသးတဲ့ ေရာင္နီေတြ က်န္ေသးတယ္
ဒီခု ဒီႏွစ္ ဒီသကၠရာဇ္ေတြမွာ
ေပတရာမကတဲ့ ေျခရာေတြ က်န္ေသးတယ္
ဒို႔အေရး
ေနပူၾကဲၾကဲ အလံသဲသဲမွာ
အသံလိႈင္းႀကီး ထခဲ့
အရင္တုန္းက ပိုက္ဆံေတြကို စကၠဴလုပ္လိုက္လို႔ (၁၉၈၈)
အခု စကၠဴေတြကို ျပာျဖစ္ေအာင္ လုပ္လိုက္လို႔ (၂၀၀၇)
တစ္၀မ္းနဲ႔တစ္ခါး က်ိဳးပ်က္သြားတာခ်ည္းပဲ၊
ဒိန္းကနဲ ဒိန္းကနဲ
ေသနတ္ေတြ တျပင္ျပင္နဲ႔
အုပ္စုလိုက္ လူပစ္သတ္ပြဲေတြၾကားမွာ
အက်ႌ၊ ပုဆိုး၊ ထမိန္(တကိုယ္လံုး) အားလံုး အနီေရာင္ ခပ္ရဲရဲ ၀တ္ခဲ့ၾကရ
၀ါးရင္းတုတ္ေတြ တျပျပနဲ႔
အုပ္စုလိုက္ လူရိုက္သတ္ပြဲေတြၾကားမွာ...
၈ လပိုင္းမွာ ဒီမိုကေရစီ
၈ လပိုင္းမွာ လူထုလႈပ္ရွားမႈ
ကားလမ္းတေလွ်ာက္ ကုန္းေၾကာင္းေလွ်ာက္လို႔
လက္ခုတ္သံၾကား ဦးေခါင္းေမာ့လို႔
ဟိုဘက္ ဒီဘက္ လူ႔ငပ်က္ေတြၾကားမွာ
ေအာ္ဆဲ၊ ၀င္ထိုး၊ ပုဆိုးခၽြတ္၊ ထမိန္ခၽြတ္၊ ကားေပၚပစ္တင္ခံၾကရ
ျပည္သူ႔ လက္ခုတ္သံနဲ႔ ၀ါးရင္းတုတ္ေတြ က်ိဳးက်န္ေစရမယ္
ျပည့္သူ႔ဆႏၵနဲ႔ စနစ္ဆိုးၾကီး ေျမခေစရမယ္
ျပည့္သူ႔အသံနဲ႔ ဒီမိုကေရစီအလံ တင္ၾကမယ္၊

၃၉ မ်ဥ္းၿပိဳင္မ်ား

ေမ်ာ္လင့္ျခင္း

ဆႏၵနဲ႔ဘ၀
တထပ္တည္းက်ဖုိ႔ဆုိတာက
ကူပြန္ေလးတေစာင္ထဲကုိင္ၿပီး
ကံစမ္းမဲ ပထမဆုကုိ ေထာင္ေမွ်ာ္ေနတာပါ။
ငါတုိ႔ေတြကုိက
တုိက္ဆင္ေတြလုိ အေရထူဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနရတာ
တုိက္ပြဲၾကမ္းကဒါဏ္ရာ ေအာင္ပြဲမွျပေၾကးကုိး။
ဓါတ္စာအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ
အိပ္ယာထဲက ပူစာေနတဲ့
လူမမာနဲ႔ တူေနၿပီမွန္းလဲ သိပါရဲ႔။
အေမခြံ႔ေကြၽးသမွ်
(တက်ိက်ိ ေအာ္ၿပီး) ပါးစပ္လုိက္ဟ
ငွက္ေပါက္ကေလးဘ၀က
ငါလဲ ေက်ာ္ျဖတ္ခ်င္လွပါၿပီဟာ။
ေလာင္ဂ်ီက်ဳ မ်ဥ္းတေၾကာင္းထဲအေပၚ မေနႏုိင္ၾကေပ
ေန႔ညေတြ မတူၾက
ငါ့အိပ္မက္ေတြ ေျပာျပမယ့္ မနက္ေတြမွာ
နင္က အိပ္ေမာက်ကာစ။
“ႏွင္း” သီခ်င္းထဲကလုိေပါ့
“အခုေတာ့ ပင္လယ္ပဲရွိတယ္” ဆုိတဲ့ အပုိဒ္
ငါေက်ာ့ဆုိေနလုိက္မယ္။
တေန႔မွာေတာ့
ငါေကာက္ထားသမွ် ခ႐ုခြံေတြနဲ႔
အ႐ုပ္ကေလးေတြ လုပ္ျပဦးမယ္
ေမ်ာက္ကေလးေတြ သန္းရွာေနတဲ့အ႐ုပ္လဲပါ။

မင္းကုိႏုိင္