“ထင္းတစရဲ့ည”

စိုးေနလင္း

ေသာၾကာေန႔၊ ဇြန္လ 13 2008 22:40 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

ေလျပင္းမုန္တိုင္း စဲေလၿပီ ဧရာ၀တီကား မစီးေသး။ ေဗဒါပ်ံလည္း အံမခဲႏုိင္ရွာ လတာျပင္ ဓနိေတာ လမုေတာ သားငါးေပါေသာ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ား ေတာတက္၀ါးခုတ္ ေတာင္ယာလုပ္ ထမင္းတလုပ္အတြက္ ထင္းခုတ္ေသာလက္မ်ား စပါးၿပီး စပါး အားေကာင္းေမာင္းသန္ လက္တန္မ်ား “ဂြာယာနီးကားမွ် ခ်ဳန္းပြဲခ် တစစီ ေၾကျပဳန္း က်ဲမြခဲ့ၾကျပီ။ အဲဒီတေယာသံအလိုက္ ငို႐ႈိက္သံစဥ္ထပ္ ေတးသြားမ်ား နားစည္ကြဲအက္ ေသြးစက္စက္ယိုစီး ႀကီးစိုးအေမွာင္္ ပိန္းပိတ္ေအာက္ အေညွာက္ မေပါက္ႏုိင္ႀကေတာ့။ လေရာင္္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ကိုေတာင္ မိစၧာေတာင္ပံတို႔ယွက္ဖံုး တေတာလံုးေႂကြ တေတာင္လံုးကၽြမ္း တခြင္လံုးေၾက ေလွေလွာ္ရင္း ေရငတ္ၾကသူမ်ား “ဂိုေဒါ့”* ကို ေစာင့္ေနခဲ့ၾက၏။ အဲဒီ တတိတိပြန္းစားျဖစ္စဥ္မွာ (ငါဟာ) ျမစ္ရဲ့ ၿပိဳေနဆဲ ကမ္းပါးေပၚက သစ္တပင္ ထရိုဂ်င္** ျမင္းလည္း ျဖစ္လိုက္ခ်င္ရဲ့ ။ ။

ေကြ႔ခ်လုိက္တဲ့ ျမစ္တစင္းေပၚက

ၿငိမ္းေ၀

ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ဇြန္လ 04 2008 12:49 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

"ငါတို႔ဘ၀ ျမစ္မ်ားနဲ႔ တူရဲ႕ ေသျခင္းကေတာ့ ပင္လယ္ႀကီးေပါ့" ဆယ့္ငါးရာစု ကဗ်ာဆရာ "ေဂ်ာ့မားရစ္" ရဲ႕ ကဗ်ာ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုထဲက ငါ ေၾကကြဲစြာ ရြတ္ဆုိမိေပါ့။ ငါလည္း ငါ့ကုိငါ ျမစ္နဲ႔တင္စားခဲ့ဖူးသပ "ငါဟာ ပင္လယ္ကို ရွာမေတြ႔တဲ့ ျမစ္တစင္းလား" ေပါ့။ လူကုိ ျမစ္နဲ႔ တင္စား ေခတ္ကုိ ျမစ္နဲ႔တင္စား ထင္ရွားတဲ့ "ေကြ႔မွာ ခူးဆြတ္ၾကျခင္း" * ျမစ္ဟာ မေကြ႔ရင္မလွဘူး ဒါ့ေၾကာင့္ ေကြ႔လုိက္တယ္ဆုိပါလား။ "ေဂ်ာ့မားရစ္" ရဲ႕ တင္စားခ်က္ ေသျခင္းတရားကုိ ပင္လယ္နဲ႔ႏႈိင္း ဘ၀ကုိ ျမစ္နဲ႔ႏႈိင္း ႏႈိင္းလည္း ႏႈိင္းတတ္ပ တုိ႔ေခတ္က ျမစ္မ်ား ျမစ္ထဲက ေခတ္မ်ား။ ငါတို႔ဟာ ျမစ္ေတာ့ ျမစ္ေတြပါပဲ ငါတုိ႔ေခတ္မွာ ခက္ရာ ခက္ဆစ္ ထုဆစ္ရတဲ့ ျမစ္ေတြပါပဲ။ ဒီျမစ္ေတြ လွပဖုိ႔ ေကြ႔ခ်လုိက္တာ "ဒီေကြ႔" က အလွႀကီးလြန္းတဲ့ ေကြ႔ျဖစ္ရ ျမစ္ေတြ သိန္းခ်ီသန္းခ်ီၿပီး ေကြ႔ခ်လုိက္ရ ဒီေကြ႔က ရာစုႏွစ္ ဆယ္စုမက အတြင္း ေျခရာအထင္းဆုံး ေကြ႔ႀကီး တေကြ႔။ ငါတုိ႔ ဒီေကြ႔မ်ဳိး မခူးဆြတ္ခ်င္ဘူး ဒီေကြ႔မ်ဳိးနဲ႔ မလွပခ်င္ဘူး ဒီေကြ႔က သဘာ၀လြန္ကဲ ဒီေကြ႔က ဓမၼလြန္ကဲ ဒီေကြ႔က သရုပ္မွန္လြန္ကဲ ဒီေကြ႔က ပဥၶလက္သရုပ္မွန္လြန္ကဲ...။ ဒီေကြ႔ကုိ "နာဂစ္" ကဖန္တီးတာတဲ့လား ဒီေကြ႔ကုိ ဒီေကြ႔က ဖန္တီးတာလား ဒီေကြ႔ကုိ လပၸတၱာ၊ က်ဳံမေငး၊ ကြမ္းၿခံကုန္းက ဖန္းတီးတာလား ဒီေကြ႔ကုိ ထူးအိမ္သင္က ဖန္းတီးတာလား ဒီေကြ႔ကုိ ေနျပည္ေတာ္က ဖန္တီးတာလား ဒီေကြ႔ကုိ လွဴဘြယ္၀တၱဳ အကူပစၥည္းေတြက ဖန္တီးတာလား ဒီေကြ႔ကုိ ကူပါ ကယ္ပါ တစာစာက ဖန္တီးတာလား ဒီေကြ႔ကုိ ျမန္မာ့ဇလေဗဒဌာနက ဖန္တီးတာလား ဒီေကြ႔ကုိ ရုပ္ရွင္မင္းသား ေက်ာ္သူ၊ ဇာဂနာ၊ ငွက္ေပ်ာ္ေၾကာ္တုိ႔က ဖန္တီးတာလား။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ပေစ တုိ႔ဟာ ျမစ္ ျမစ္မုိ႔ ျမစ္နဲ႔တူေအာင္ ေကြ႔ခ်လုိက္ၿပီ။ ဒီေကြ႔မွာ ဠင္းတႀကီးတေကာင္ လပၸတၱာၿမိဳ႕ထိပ္မွာ လာနားသြားတယ္။ ဒီေကြ႔မွာ လူမလာခင္ ေသာ့ခေလာက္သံ တခၽြင္ခၽြင္ အရင္ေရာက္လာတယ္။ ဒီေကြ႔မွာ တရားခံအခ်င္းခ်င္း ေက်ာခ်င္းကပ္သြားႏုိင္တယ္။ ဒီေကြ႔မွာ လူ(၁၀)ေယာက္ တေယာက္လည္ၿမိဳ တေယာက္နင္းဖုိ႔ ေခ်ာင္းေနၾကတယ္။ ဒီေကြ႔မွာ အလွဴရွင္ေတြ ပုဆုိးၿခံဳၿပီးမွ လာခဲ့ရတယ္ ဒီေကြ႔မွာ ဆားငန္ေရ တခါ၀င္ရုံနဲ႔ လယ္ေတြမပ်က္ႏုိင္ဘူး ဒီေကြ႔မွာ န႔ံသာေရ ျဖန္းထားတဲ့ အပုတ္နံ႔လႈိင္တယ္ ဒီေကြ႔မွာ မွဳိနတုိ၊ ကနေဖါ့ ေခ်ာ့ကလက္နဲ ့ေတာ့မတန္ဘူး ဒီေကြ႔မွာ လူေတြ ကားလမ္းေဘးရပ္ေနတာ အမ်ဳိးသားဂုဏ္သိကၡာထိခုိ္က္တယ္ ဒီေကြ႔မွာ (၂) ရက္ထဲနဲ႔ လူတသိန္းေက်ာ္ေသတယ္ ဒီေကြ႔မွာ စစ္တပ္ႀကီး ဗုိက္၀၀စားဖုိ႔ အခြင့္ထူးေတြ ရသြားႏုိင္တယ္။ ဒီေကြ႔မွာ ဘုရားသခင္က ပန္းသီးကုိ ဖန္တီး ဒီေကြ႔မွာ တကုိင္းထဲမွာ သီးတဲ့ပန္းသီးေတြ ဒီေကြ႔မွာ ငါတို႔ ဒီသစ္ကုိင္းေပၚ ေနေရာင္ျခည္မရတဲ့ ဘက္မွာသီးတဲ့ ပန္းသီးေတြျဖစ္ခဲ့ေပါ့ ဒီေကြ႔မွာ ဘုရားသခင္က ပ်ားရည္ရသူကုိ ဖန္တီး ဒီေကြ႔မွာ မာန္နတ္က ေရငတ္သူကုိ ဖန္တီး ဒီေကြ႔မွာ "ရွေဟ ရာဇဒီ" **အတြက္ ပုံျပင္သစ္တပုဒ္ဖန္တီး။ ဒီေကြ႔မွာ ထြက္ေျပးသြားတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ကုိရွာၾက ဒီေကြ႔မွာ ျပည့္ၿပီးမွ ဆုတ္သြားတဲ့ လေရာင္ကုိေမွ်ာ္ၾက ဒီေကြ႔မွာ ၿငိမ္သက္သြားတဲ့ စစ္မ်က္ႏွာရယ္လုိ႔ မရွိဘူး ဒီေကြ႔မွာ မက္စီနာကၽြန္းကေလးေပၚက လူေတြ ငလ်င္လႈပ္စဥ္ လာကယ္ဖူးတဲ့ သေဘၤာေတြ ကမ္းမကပ္ခဲ့ ဒီေကြ႔မွာ တကုိယ္လုံး ေလာင္ၿမိဳက္ေနတဲ့ ျမစ္ႀကီး ဒီေကြ႔မွာ တကုိယ္လုံး စင္းေကာျဖစ္ေနတဲ့ ေခတ္ႀကီး ဒီေကြ႔မွာ ေနာက္ထပ္ပစ္ေကၽြးဖုိ႔ရာ ငါတို႔မွာ မ်က္ရည္နဲ႔ေသြး မက်န္ေတာ့။ ဒီေကြ႔မွာ တခ်ဳိ႕က လက္အုပ္ခ်ီ ကန္ေတာ့ခံၿပီးေၾကကြဲျပသတဲ့ ဒီေကြ႔မွာ တခ်ဳိ႕က ရြက္ဖ်င္တဲကေလးကုိင္ၾကည့္ ေခါင္းကေလးထိၾကည့္ၿပီး ေၾကကြဲျပသတဲ့ ဒီေကြ႔မွာ တခ်ဳိ႕က (၁၆)ရက္ခြာၿပီးမွ ေၾကကြဲျပသတဲ့ ဒီေကြ႔မွာ တခ်ဳိ႕က (၉၂) ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္နဲ႔ ေၾကကြဲျပသတဲ့ ဒီေကြ႔မွာ ေျပာသမွ်စကား ေလာက္တဖြားဖြားနဲ႔ ေၾကကြဲျပသတဲ့။ ဒီေကြ႔မွာ ငါတုိ႔ ေနာက္တခါ သစၥာေဖာက္တာခံခဲ့ရၿပီ ဒီေကြ႔မွာ ငါတုိ႔ မ်ဳိးဆက္ပြားဖုိ႔အတြက္ ႀကဲပက္္စရာ မ်ဳိးေစ့မရွိေတာ့ဘူး။ ဒီေကြ႔မွာ ငါတို႔ ဘက္မညီတဲ့ စစ္ကုိ တုိက္ခဲ့ၾကရၿပီ။ လာၾက စစ္ဆုိတာက စစ္အခ်င္းခ်င္းပဲ ၿငိတယ္ လာၾက ျမစ္ဆုိတာက ျမစ္အခ်င္းခ်င္းပဲ ၾကည့္တယ္ လာၾက ေခတ္ဆုိတာက ေခတ္အခ်င္းခ်င္းပဲ ထိတယ္။ အိုျမစ္ႀကီး အုိေခတ္ႀကီး သင့္ကုိ ငါတုိ႔ ထမ္းခဲ့ၿပီ။ အုိျမစ္ႀကီး အုိ ေခတ္ႀကီး သင့္ကုိ ငါတို႔ ဆြတ္ခူးလုိက္ၾကၿပီ ငါတို႔ ဆြတ္ခူးသမွ် ငါတို႔ ဆြတ္ခူးေနသမွ် ငါတို႔မရစရာ ဘာအေၾကာင္းမွ်မရွိ။ ငါတုိ႔ ေဟာဒီေခတ္ရဲ႕ သစ္ျမစ္ေတြ နက္နက္ဆင္းေလ ေရေတြ႔ေလ။ ငါတို႔ ျမစ္နဲ႔တူေသာ ျမစ္ေတြ ေခတ္နဲ႔တူေသာ ေခတ္ေတြ တူးဆြရေပလိမ့္။ ငါတို႔ ရင္းခဲ့ၿပီ ငါတုိ႔ စုိက္ခဲ့ၿပီ ငါတို႔ ေကြ႔ခ်လုိက္ၿပီးၿပီ အုိ ျမစ္ႀကီး အုိ ေခတ္ႀကီး သင့္ေရစီးသံ တဒီးဒီး ေမာင္းသံ တဟီးဟီး။ ။ ၿငိမ္းေ၀ အ႐ုိင္းေတးသံ မင္းသစ္တည္ ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ေမလ 21 2008 12:59 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ မသိက်ိဳးကြ်ံ ျပဳခံထားရတဲ. အုပ္ထိန္းသူမဲ့ ကေလးတေယာက္ပါ ။ သူ႔ရင္ထဲက အိပ္မက္ဟာ ငွက္တေကာင္ ျဖစ္ခ်င္လိမ့္မယ္ ။ သူ႔ရင္ထဲက မေက်မနပ္ခံစားခ်က္ဟာ တူတေခ်ာင္းျဖစ္ေနလိမ့္မယ္ ။ သူ႔ရင္ထဲက အေတြးအေခၚဟာ ပန္းခင္းနဲ႔ အစာေရစာျဖစ္တယ္ ။ သူ႔ရင္ထဲက အမွန္တရားဟာ ေငြစကၠဴနဲ႔ ဆဲဆိုသံေတြျဖစ္တယ္ ။ သူျပဌာန္းမယ္. ဘ၀အဘိိဓာန္ဟာ ေတာ္လွန္ျခင္းဆိုရင္ မမွားေပဘူး သူသိတဲ့ကမၻာဟာ…..ခုထက္ထိမလြတ္လပ္ႏိုင္ေသးလို႔ပဲ။ ။ ၀ဋ္ေႂကြး မင္းသစ္တည္ ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ေမလ 21 2008 13:55 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ရန္ကုန္ဟာ နာဂစ္……..ေၾကာင့္ ရင္ဘတ္မလံုတဲ့ လူတေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ ။ ။